Önce insan kirlendi; Sonra çevre, hava, orman, ırmaklar ve denizler…         

ASİ’NİN FERYADI

      Beni tanırsınız, görmüşsünüzdür. Mutlaka görmüşsünüzdür. Kiminiz çocukluğunda suyumda serinlemiş, kiminiz hayvanlarını sulamış, Kiminiz bahçenizi susuzluktan sayemde kurtarmışsınızdır.
      Kiminiz kenarımda yetişen ağaçların altında atmışsınızdır yorgunluğunuzu. Yemeğinizi söğüt ağaçlarının altında yemiş, hatta suyumdan içmişsinizdir…
Bir zamanlar sallar, kayıklar hatta teknelerle üzerimde gezerdiniz. Lezzetli balıklarımdan yerdiniz…
      Bir zaman geldi; yüzüme bakmaz, kenarımdan geçmez oldunuz. Bana dokunduğunuzda tiksinip, elinizi yıkar oldunuz. Şaşırdım, anlam veremedim. Oysa ben aynı işi yaptım, asırlar boyu.

Kabahatim nedir, bilemiyorum? Benden neden uzaklaştınız. Neden tiksinerek bakıyor, neden bana yaklaşınca burnunuzu tıkıyorsunuz? En büyük isteğim tekrar sizlerle dolup taşmak. Sizler ve beraberimdeki canlılarla kaynaşmak oysa tüm özlemim…
      Yıllar önceydi; üzerime bentler, barajlar yaptınız. Kollarımı kuruttunuz, gittikçe suyum azaldı, çevremde ağaç bırakmadınız. Yağmurda topraklar suyuma daha çok karışır oldu. Taşkınlıklar yapmadığımı söylersem yalan olur…
      Gün geldi, gelişme dediniz, sanayi dediniz, daha çok üretim dediniz, sevindim. Bir süre sonra çöpünüzü, atığınızı, b…nuzu bana karıştırdınız. Rengim değişti, tadım değişti. Koktum, sizlerden utandım, bir şey yapamadım. Artık beni yavaş yavaş öldürmek istediğinizi anladım. Bunu sizlere anlatamadım. Bana ara sıra sözler verdiniz. Temizleriz, arıtırız dediniz. Bir süre daha bekle dediniz. Takatim kalmadı, bittim artık
      Ey insanlar bittim artık ...
      Bir şeyleri görün artık, sadece akarım. Başka bir şey yapamam, akarım. Atılan her şeyi taşırım, elimden başka bir şey gelmez. Sanayinin atığı, belediyenin çöpü, ölen hayvanın leşi, geri dönüşümlü deyip attığınız poşeti, peti, geri dönüşümü olmayan her şeyi taşırım.
     Taşıdıklarım kirletir verimli toprakları, kısa ve uzun sahilleri. Taşıdığım poşetler denize girdiğinizde yüzünüze bir tokat gibi çarpar. Kenarımdaki ağaçları, “dilek ağacı” sanırsınız üzerlerindeki rengârenk poşetlerden. Suyumu içemez, kullanamaz, serinleyemezsiniz. Bir de kendinizi akıllı sanırsınız
      Ben akıldan eser göremiyorum…
      Ben ölüyorum… Ancak sizler mecburen benimle yaşamaya devam edeceksiniz. Yani bir ömür boyu bir ölüyle yaşayacaksınız. Benden her gün rahatsız olacaksınız, rüyalarınız bulanıklaşacak, hayalleriniz kirlenecek ve bu ölü sürekli kokacak. Sizler hala böööööööyle bakacak mısınız?
      Bir de haktan hukuktan bahsedersiniz Peki, faillerim bilinirken, ellerini kollarını sallayarak gezecek ve siz buna seyirci mi kalacaksınız? Katillerimi “ Türk Milleti” adına mahkûm etmeyecek misiniz?
      İyisi mi gömün beni. Ama arkamdan timsah gözyaşları dökmeyin. Kimse, merhumu nasıl bilirdiniz diye sormasın…
      Ha unutmadan Cenazeme: sivil toplum, sendikalar, dernekler, yerel ve merkezi idareler, dünyayı kurtaranlar, çevreciler ve “ temizlik imandan gelir” diyenler katılmasınlar. Dualarını benden esirgesinler… 08.05.2006