“Mihriban” isimli iki güzel şiir ( ve türkümüz ) var; İkisi de birbirinden güzel; İkisi de büyük şair Abdurrahman Karakoç’a ait.

İki şiirin de ortak özelliği ( Özellikle “Unutursun Mihriban’ım”) da bir erkek, kadının ( Mihriban ) falına bakıyor,  “Hele bir evlen, oğlun kızın olsun, zaman geçsin, unutursun, yaşam böyle...” vb. diyerek akıllar veriyor.

Mihriban, bir kadın; Bizim toplumda kadının ağzı var, dili yok. Bir de kadın gözüyle görelim, Bir de kadın yüreğini dinleyelim dedik.

Acı olan unutmak mı? Yoksa unutulmak mı?