Keşke düşlerimiz, gerçek;

Gerçekler, düş olsaydı

 

 

SİZDEN GELENLER

 

 

DÜŞ PINARI

Ak düş pınarım, ak ne olur?
Çağlayanlar gibi
sular seller gibi ak.
İnsanlar doya doya
Kana kana içsinler senden.

Götüresin onları uzaklara
Kinin, nefretin olmadığı yerlere.
Baskının, zulümün olmadığı diyarlara.
İnsanların aç yatmadığı,
Soğuk kış gecelerinde,
Ayakları karnında
Bir soluk nefese hasret kalmadığı
Emek harcamadan yemek isteyenlerin,
Sen çalış, ben yiyeyim
Demek isteyenlerin
Neslinin tükendiği

Açlık uğruna,
Yaşam uğruna,
Kahpelik uğruna
Kadınların et pazarında satılmadığı
Bir dünyaya götür onları
Ak düş pınarım ak ne olur.
Göl ol,
Deniz ol,
Okyanus ol.
İnsanların canını
Kendi vermişçesine alan,
Dünya nimetlerini
Sadece kendisininmiş sanan,
Ne oldum delisi
Kendini padişah sanan
İnsancıkları yıka ne olur.
              Haluk ÖZKAN