KÜNYEM

Künyemi sorarsan hey bre zahit

Mansur’dan beriye izim var benim

İncil’le, Kuran’la uğraşmam boşa

Dört kitaptan öte sözüm var benim

 

Beş vakte sığmaz bendeki iman

Fetva ne dinlemem, vız gelir ferman

Ademi çehreyi etmişim mihman

Hem gökte, hem yerde yüzüm var benim

 

Merak ediyorsan kimim, nerdeyim

Bir devri devranda, her bir yerdeyim

Bazen bin içinde, bazen birdeyim

Kah bakan, bakılan gözüm var benim

 

Kabe’ymiş, Kudüs’müş gitmem uzağa

Uğraşmam şeytanla, düşmem tuzağa

Senin gözün körse ne diyem daha

Hakla bütünleşmiş özüm var benim