“ Yunus Emrem, şu cihanda
Yanar içim, göynür özüm
Daha gençken ölenlere
Gök ekini biçmiş gibi…”
***
O, bir üniversite öğrencisiydi
Daha on sekiz yaşındaydı
Doğduğunda adı, dili, türküsü yasaktı…
Cendermeler, köyünü bastı;
Cendermeler, köyünü yaktı, bir şafak vakti
O, aşağılara inmedi
Dedesinin izinden
Kardelenler gibi bitti
Dedesinin izinden,
Munzurlar’a gitti…
Ama O, artık yok !
O gülen gözler yok !
Kaderi de dedesine çekti
Göklerden ölüm yağdı üzerine ton ton.
Kimi kaynaklara göre “ O, bir teröristti, gitti ”
Kimi kaynaklara göre de “ Kahramandı, şehitti…”
Bu kardeş topraklarında
Bu acıların bir daha yaşanmaması umuduyla...!!!
***
DAĞLARA DOĞRU
Üç etekli, ak puşulu, türkü bakışlı
Kadınlar yürüyor dağlara doğru
Leylak moru, gül kurusu dağlara doğru
Özlemlerle, acılarla bir Anadolu
Sivas'lı mı, Urfa'lı mı, bilemem gayri
Kadınlar, kadınlar dağlara doğru
Çalı çırpı, sıla gurbet dağlara doğru
Sarı sıcak, ak cibinlik dağlara doğru
Ordu ordu, çekip gider ay çiçekleri
Bakma Turaç bakma bana bakma el gibi
Bilemezler avcının kim olduğunu
Sezmişler düşmanın kokusunu
Kadınlar, kadınlar dağlara doğru
Özlemlerle, acılarla bir Anadolu
Bu sıtmalı gecelere, bu beşikleri
Bakma Turaç bakma bana bakma el gibi.
H.Hüseyin KORKMAZGİL
|
