Bir küçük bahçede leylaklar, güller büyüttüm.
Hanımelleri, arıları; Ağaçlar, kuşları ağırladı,
uçtu dallara konan kelebekler.
Sıçrayıp dururken çekirge
yiyecek taşıdı yuvasına karınca.
Toprağa geri verdiğim
kehribar renkli kedinin
üstünde açıldı mis kokulu akşamsefaları.
Baktıkça birbirini besleyen cümle cana
genişledi gönlüm
düşümde toprağa dönüştüm.
Kısa bir bakıştı yaşam an da saklanan.
Zahide ÜZÜMÇEKER